9/9/2018
Tezamen met vele andere lopers is deze dag in het vet gemarkeerd in mijn agenda.
Place to be was Diksmuide voor de 20ste editie van de In Flanders Fields Marathon. Dit is een speciale editie met de 100 jarige herdenking van WO I.
Het deelnemersveld is dubbel zo groot (meer dan 1000 lopers) en de aanwezigheid van vele buitenlanders.
Mijn grootvader …
Alle edities van 2014 tot 2018 wilde ik meelopen als eerbetoon aan mijn grootvader René De Vlaminck.
Hij was oudstrijder tijdens de Groote Oorlog én dit om te strijden voor onze vrijheid.
Hij was gelukkig één van de overlevenden. Zeer veel helden waren dit niet.
Trainen …
Sinds juni was ik rustig bezig mijn trainingen aan het opdrijven om de kilometers weer gewoon te worden.
Een persoonlijk besttijd hoeft niet meer. Ik ben immers geen 3×7. Alles verliep goed én de duurtrainingen kon ik goed verteren.
Twee weken terug was ik plots sterk ongerust daar ik tijdens het lopen een pijnsignaal kreeg vanuit het niets in de rechterkuit.
Wat moest ik doen? Soigneren én mij gedeisd houden.
Vorige week wilde ik toch nog een wedstrijdje van 10 km meelopen zonder te forceren. De spanning in de kuit was er, weliswaar niet constant! Dus … rusten tot de grote dag.
Masterplan …
Simpel: de pacer van 3 uur 30 minuten volgen én hopen dat die kuit zich koest houdt. Ik wist dat deze tijd binnen mijn mogelijkheden lag op basis van de vele trainingen én de ervaring.
Eten én drinken …
’s Morgens traditioneel beginnen met zelfgemaakt rozijnenbrood én onderweg naar Diksmuide de eerste portie energiedrank. Alle gelletjes en energierepen (ongeveer 10 stuks) had ik bij de hand in de heuptas.
Als loper heb je tijdens een marathon de keuze tussen … eten én eten én eten én veel drinken. Doe je dit niet? Simpel. Dan ben je “een vogel voor de kat”.
Het lopen van een marathon kost tussen de 2500 en 3000 kcal dus ben je soms meer bezig met je energiebevoorrading dan met het lopen zelf!
De wedstrijd …
Het startsignaal weerklonk om 10 uur stipt op de Grote Markt van Diksmuide onder het goedkeurend oog van ’t Manneke uit de Mane.Het weer is “freundlich”: lichte bewolking en een temperatuur van 16 graden én later opklimmend naar 21 graden. Via een grote lus én door het mooie dorpje Stuivekenskerke keren we terug naar Diksmuide. Alles verloopt perfect. Enkel tussen kilometer 15 en 17 voel ik lichte “irritatie” aan de rechterkuit maar deze houdt stand.
Kilometer per kilometer wordt de marathon verorberd aan een snelheid van 12 km/uur. De pacer levert voortreffelijk werk! Rond kilometer 18 zijn we weer in Diksmuide én daar staat mijn familie (én vele andere supporters) om ons aan te moedigen. Mijn jongste zoon Thomas rijkt mij een flesje energiedrank aan. En zo gaat het verder langs de Ijzer én aan kilometer 25 draaien we de Ieperlee op richting … Ieper.
We beginnen langzaam de kilometers af te tellen en vanaf kilometer 37 krijgen we in de verte een eerte glimp te zien van de Lakenhalle van Ieper.
De vermoeidheid begint bij iedereen door te wegen maar op karakter verteren we de laatste loodjes. De voorlaatste kilometer is steeds lichtjes bergop én na 40 kilometer voel je dat wel maar de boodschap is … snelheid blijven onderhouden.
Zoals gebruikelijk doorkruisen we in de laatste kilometer de Menenpoort (waar je toch steeds stil van wordt) om verderop te finishen op de Grote Markt van Ieper.
Tijd? Brutotijd van 3:29:30, nettotijd 3:29:10. Doelstelling perfect gehaald.
Mooi relaas bekeken vanuit het standpunt van Luk Devlaminck.
?
