Zoals jaarlijkse gewoonte een marathon uitgezocht in het buitenland, maar deze zou het anders zijn, het zou dubbel zijn, we gingen deze namelijk met ons tweetjes gaan lopen!
Na een voorbereiding van 12 tal weken met ups en downs ( lichte last van een en ander) kwam de grote dag voor Nabila ( haar eerste marathon) en ook voor mij ( mijn 42 ste marathon) dichterbij.
Zondagmorgen, na een stevig ontbijt begeven we ons naar de start, het zonnetje aanwezig, dus alles lijkt perfect om er een leuke marathon van te maken. Na innige kus begeven we ons elk naar ons startvak en zouden elkaar terug zien onderweg, daar er stukken heen en terug op het parcours zitten.
Eerste kruising vind plaats aan mijn 6km, 4 km voor Nabila, we klappen handjes en zetten onze tocht door met de glimlach, Ik kom door op de halve marathon in 1u35 , Nabila komt door op 2u rond. Op km29, 24 voor Nabila, zien we elkaar weer passeren het ziet er allemaal goed uit!
Voor mij op naar de finish waar ik eindig op 3u16m10s (181e algemeen 25e in mijn categorie) heel content met de moeilijke voorbereiding van de laatste weken, medaille ontvangen en vlug douchen om Nabila te zien aankomen dan maar he! OP km 41 zie ik haar aan het Vrijheidsbeeld en ja hoor ze gaat het doen, dit na haar ziekte, moet ik zeggen HOEDJE AF voor wat ze hier presteert, kreeg het koud van, wat valt mijn prestatie hierbij in het niets, voorbeeld voor velen, doorzetting en karakter maken zoveel uit in het leven.
Eenmaal over de meet zit ook haar eerste marathon er op in 4u07m05s (1042e algemeen en 6e in haar categorie), een medaille en een roosje, maar bovenal een dikke knuffel van mij, wat ben ik fier op mijn vrouwtje, wat een herinnering, wat zal dit lang bijblijven voor ons beiden!
RIGA EEN PRACHTIGE STAD MET HEEL VRIENDELIJKE MENSEN DUS AANRADER!!!!
Bart Verschaeve
