Onze clubmakker Jeroen Deroo ontdekte onze club enkele jaren geleden kon met zijn vrouwtje Katrien Vanhoutte een mooie progressie maken. En wat hun het meest siert: ze beleefden er echt pret aan! Jeroen heeft ondertussen ook ‘het trail gevoel te pakken’ . Hieronder zijn relaas. Ik respecteer de inbreng en herschrijf dus niets.
“Even laten weten wat ik nog uitspook i.p.v. op de weg mee te doen. Als in AVMO de rust bij sommigen terugkeert en anderen aan het veldloopseizoen beginnen, begin ik aan mijn (ultra-) trail-seizoen! Om het voor ons thuis turbulente jaar 2017 goed af te kunnen sluiten wou ik mijn kop nog eens leeg kunnen maken en de beentjes te strekken! Met Katrien gaat het langzaam de goede weg op, dan kon ik de weg af!
Op 28 oktober liep ik in Voeren de Beartrail, 39 km, 1000 hoogtemeters in 4:15 u ongeveer, zeer mooie tocht!
November bracht mij een leuke mooie marathon met Bart en Patrick in Athene als voorbereiding op de klassieker Olne-Spa-Olne op 26 november, het ging vlot op de 69 km met 2400 hoogtemeters én 7010 calorieën in 9:09:41 u.
December liep ik ter opwarming véél en traag in de sneeuw op den 16-den in Oud Heverlee mijn grootste uitdaging tot nu toe aan te gaan: De Bello Gallico 50 miles: een kort verslag:
Ik ben vandaag dinsdag aan het bekomen én ‘vollen bak’ aan het nagenieten van mijn eerste keer de Bello Gallico 50 miles…of 80 km op én neer, ‘s nachts in en rond de bossen van Oud Heverlee , zaterdagnacht! Gisteren nog een drukke werkdag en nu wat stijve billen… Een start om middernacht, geen maan, vrieskou! Alles begon vlot. 4 uur later in de nacht van die 50 miles heb ik nog nooit in mijn leven zo diep moeten gaan om niet te stoppen/door te zetten! Te veel gelletjes en van die domme bucht ipv deftige rijke voeding… Letterlijk kotsmisselijk tss km 40 tot 50… dus super traag, stoppen, opnieuw wandelen, lopen, stoppen…. pfff – Ik heb mijn lesje geleerd!
Dan maar het laatste ‘stukje’- 30 km op klaar water gelopen in de velden, bossen, vrieskou: dat zuivert een mens maar wel weer kunnen lopen tot het bittere einde! De finish lag binnen op een podium, dat doet toch iets, applausje van de crew en mede-trailers!
O ja, ‘s nachts lopen was bevreemdend, ge keert volledig ‘innewaarts’, plooit op jezelf terug: geen tijd- noch plaatsbesef! Zalig! Betere mindfulness of meditatie vinden dan dat is moeilijk! En dan: na 8,5uur in de duisternis de kracht van totaal bevroren zonsopgang, pure prozac! (Aanvoelstemperatuur was ‘fris aan de vis’ zulle)
Desondanks nog binnen in 11:24 uur, best trots!
Eentje op Karakter voor Katrien
Veel toffe rare (‘anders dan de rest…’) mensen weer tegen gekomen of leren kennen! Een paar bekenden en vele die ik niet ken waar je even kan bij bekomen of ze komen polsen hoe het gaat met je!! Wat een prachtige tocht, sterke organisatie van Stef en cie: al de andere organisatoren kunnen hier zeer veel van leren: Merci! Smaakt naar meer…
Stevige groet, Jeroen”
Jeroen en Katrien. Bedankt voor jullie inbreng. We wensen jullie een beter 2018 !!!
Erwin.
